yanlış kararlar almamalıyım, alıyorsam, olmaması gereken bir şey oluyorsa bende bi eksiklik vardır. evet, "ben insanım. hatasız kul olmaz " gibi sözler beni pek tatmin etmiyor, bana yetmiyor. ben hata etmemeliyim. hata ettikçe maneviyatım azalıyor, inancım azalıyor, basit geliyor her şey. allah'ın beni sevmediğini düşünüyorum yanlış da olsa.
aslında insanoğlu akıllı olup, duygusuz olsa o kadar daha masum ve dindar olur. duygular insanı batırıyor, yüceltmiyor. kendi duygularımla savaşsam da içimdeki freudyen ses: "bi gün bunlar senden intikamını alacak"diye beni korkutuyor. korkmuyor değilim. ama şimdilik en güzeli bu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder