Norveçteydim..az kalmıştı güneşin batmadı günler görmeye…iyice ısınacaktım …ama şimdi hilali bekleme zamanıydı..hilal benim için fevkaladenin fevkindeydi..kutsaldı..şamanlar bu dönemlerde ateş başında salınır, adaklarını yerine getirir, kurbanlarını keserlerdi...dedem anlatmıştı bütün bunları.tabi çok zaman geçti artık bunların üstünden..çağlar geçti, zaman değişti, biz de göç ettik avrupaya..sadece geri kalmış halklar değil, biz de…ama dolunayda dua etmeyi hiç bırakmadık..küçükken annemin ardından tekrarladığım duaları artık biliyorum ve her ay tekrar tekrar hilali sabırsızlıkla bekliyorum…ruhun şad olsun dede..sen zaten artık bilmem hamgi zenginin evinin şöminesinin önünde hangi sevgililerin şarap içerken yanlışlıkla üzerine döktüğü ve sonsuza kadar o lekeyle yaşayacak bir halısın…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder