bugün çok güldüğümüz, gülerken düşündüğümüz bir olay başımıza geldi. pazara gitmek için erkenden annemle yol almıştık. tam bir kadının tepesine dikilmiş şu kaç lira bu kaç lira diye sorarken bizim alacağımız yumurtaları birisi kaşla göz arasında almış gitmiş bizim de ağzımız açık kalmıştı. bunun üzerine annem: " işte kısmet yumurta gibidir, bulunca kaçırmamak lazım." dedi. ben de güldüm, güldüm. "nasipse olur" dedim.
bunun üzerine karşıdan gelen kadının poşedini gösterdi bana annem. içinde çilek vardı. bunun üzerine " kısmetimi kaçırmamalıyım" deyip koşar adımlarla pazara daldım. hatta ara sıra anneme acele etmesini söylüyordum. annemin bi kilo al ısrarlarına boyun eğmeyip, kısmetimi bol tuttum 4 kilo aldım. küçük çapta bir serveti çilekçi abiye bırakmanın verdiği hüzünle, çilekli yoğurdun verdiği mutluluk kıyaslanamaz bile :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder