Kelebeklerin mi tercihiydi 1 gün yaşamak yoksa nasip kısmet miydi bazı şeyler..belki tutunacak bir dut dalı bulunca daha da yaşamak isteyeceklerdi, belki çoluk çocukları olacaktı, kimse sormadı..onlarda güzel bir günde doğmak için dua ettiler..güzel bir günde doğup, güzel bir günde ölmek herkese nasip olmaz…nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz sözü en çok kelebekler için geçerlidir galiba…kimisi dua eder kanatlarım mor olsun, cazibeli olsun, herkes beni beğensin diye..e be zavallı mahlukat bir günün var senin, bir günde ne yapacaksın şapşal kızım der anne kelebek ölmeden önce.halbuki aynı nasihatleri kendi annesi ona da söylemiştir…uçmaya başlamadan bir iki ayak kayması sonucunda bir sürü çiçeğin arasında kendini bulan kelebek için son 19 saat 42 dakika 18 saniye 25 salise kalmıştır…ama o kaderine boyun eğmiş; sağını solunu düşünmeden, bugünü yarını dert etmeden anın ve çiçeklerin tadını çıkartır durur.hayatı boyunca düşmanı olmayan kelebek karşısında arıyı görünce sersemleşir bir an yalpalar ve hücum etmeye gerek duymadan bu fani dünyanın kimseye kalamayacağı şiarıyla başka bir çiçeğe konar, kalkar, konar, zıplar,kayar…onun için son 3 saat 2 dakika 0 saniye 0 salise vardır…artık demir almak zamanı gelmiştir…yavaşlar hareketler..biri bir günde ne kadar yaşlanabilir ki işte o kadar yaşlanmıştır kelebek..